Artikel in Frontiers in Oncology

De bioloog Sui Huang is gespecialiseerd in moleculaire en celbiologie. Hij is opgegroeid en opgeleid in Zwitserland en werkt aan het Institute for Systems Biology in de Verenigde Staten.
Hij is in meer opzichten een tegenhanger van Douglas Hanahan. In oktober 2014 publiceerde hij een artikel in
Frontiers in Oncology, waarin hij de oorlog tegen kanker vergelijkt met de ‘war on terror’.
Daarin zegt hij: wat hebben alle vormen van chemotherapie gemeen? Ze zijn niet in staat kanker te genezen. De oorlog tegen kanker is geen oorlog van tegen elkaar optrekkende legers. Je kunt hem beter vergelijken met een guerrilla-oorlog. Het is onmogelijk alle kankercellen te doden. En net als de guerrillastrijders die zich in  onherbergzame gebieden verschuilen, komen de overlevende cellen resistenter en kwaadaardiger terug.
Misschien moeten we afstappen van het idee dat de enige goede tumorcel een dode tumorcel is. De generaals hebben inmiddels ingezien dat een drone-aanval meer nieuwe strijders creëert dan welke propaganda ook. Het maakt de overlevenden boos en strijdbaar. Nu probeert de legerleiding de ‘hearts and minds’ van de lokale bevolking te winnen. Dit inzicht heeft bij kankeronderzoekers nog niet postgevat, zegt Huang.
Na chemotherapie maken de kankercellen die het overleefd hebben, gebruik van de mogelijkheid tot veranderen die stamcellen ook hebben om te reageren op letsel of op vreemde indringers. Ze schakelen over op een primitievere en veerkrachtigere toestand. Dit zou heel goed een soort basisprogramma kunnen zijn dat diep in iedere cel verscholen ligt.
Daar komt bij dat chemo ook de gewone lichaamscellen beïnvloedt. De dood van zo veel cellen veroorzaakt ontstekingen die allerlei reparatie-reacties op gang brengen in de weefsels. De overlevende kankercellen profiteren hiervan en groeien snel. Huang vergelijkt dit met hoe guerrillastrijders door dorpelingen in het gebied bevoorraad worden. Hij zegt: we moeten een methode vinden die zorgt dat de overlevende cellen niet zo sterk en agressief worden.

Wat is een stamcel?

Zoals we allemaal weten, ontstaat een mens uit de samensmelting van twee cellen: een eicel en een zaadcel. Deze eerste cel van een nieuwe mens heet een zygote. Wanneer deze zygote gaat delen, ontstaan de embryonale stamcellen waaruit het hele lichaam wordt opgebouwd. Deze cellen kunnen zich bijvoorbeeld ontwikkelen tot huidcellen of hartcellen, of welke lichaamscel dan ook. Bij volgroeide mensen bevat ieder type weefsel naast gewone cellen ook volwassen stamcellen. Die zijn niet zo veelzijdig als embryonale stamcellen, maar ze kunnen wel afstervende cellen in hun eigen weefsel vervangen en beschadigd weefsel herstellen.